Lebbeus Woods (1940) is een architect die opereert vanuit zijn woonplaats New York. Vaak wordt hij gerekend tot de groep van avant-garde architecten waartoe ook Coop Himmelblau en Daniel Libeskind behoren. Hun deconstructivistische architectuur beïnvloedt niet alleen een jonge generatie architecten maar ook vormgevers. Woods is vooral bekend om zijn onheilspellende tekeningen die cineasten, beeldend kunstenaars, musici en graffitici inspireren. Lebbeus Woods geeft colleges en wordt gevraagd voor exposities, workshops en lezingen van Sarajevo tot Havana. Daarnaast is hij academisch directeur van een architectuurschool in Vico Morcote (Zwitserland). Woods werd uitgenodigd door MU, ACE en de TUE (afdeling Bouwkunde) om een expositie van zijn werk samen te stellen in Eindhoven, om een workshop te leiden met studenten van de TUE en The Design Academy en om twee lezingen te geven. De expositie bestond uit een honderdtal tekeningen, een tiental objecten die hij ontwikkelde met studenten in Wenen en de legendarisch maquette van The Solohouse. Meteen al tijdens de eerste bespreking in Eindhoven ontstond het plan om in de gevel van De Witte Dame een installatie van hem te bouwen wat uiteindelijk geresulteerd heeft in The Hermitage. The Hermitage is een tijdelijk kunstwerk dat voor een periode van zes tot negen maanden De Witte Dame zal markeren. Het is voor het eerst dat een dergelijk object van de hand van Lebbeus Woods 1 op 1 gerealiseerd werd. Tijdens de opening van de expositie op 1 oktober werd een performance van Klaar van der Lippe uitgevoerd op het Lichtplein. Zes personen werden in folie gewikkeld en op een bed van stro neergelegd op het plein terwijl een strelende hand geprojecteerd werd op de wand van het Philips Lighting Application Centre. Tijdens de opening van de Hermitage nam Klaar van der Lippen als een alpiniste plaats in de Hermitage en deed het publiek verslag van die ervaring.