Laser scans, point clouds, projecties en digitale interpretaties bepalen het perspectief in de installaties van Marnix de Nijs die van 31 juli tot 20 september te zien zijn in MU. En passant tonen ze hoe fragmentarisch en illusoir onze ‘gewone’ waarneming is. Het stabiele, solide beeld van de realiteit waarmee we zo vertrouwd zijn, wordt met speels gemak doorbroken en vervangen door andere manieren om de wereld en onszelf te zien.

De projecties die in MU voor of met de toeschouwer gegenereerd worden zijn onmiddellijk herkenbaar als kunstmatig, technisch, digitaal. De Nijs is niet op zoek naar een perfecte nabootsing van de realiteit. Juist de abstrahering en ongrijpbaarheid van de door hem gedigitaliseerde beelden maken een absorberende ervaring mogelijk – en de meest uiteenlopende interpretaties.

De Nijs bouwt zijn installaties als proefopstellingen in een laboratorium, waar hij zowel de techniek test als haar esthetische, cinematografische en dramatische toepasbaarheid. Daarbij maakt hij zelden gebruik van technieken die al voor handen zijn: altijd moet er geëxperimenteerd worden, gebouwd, geknutseld, geprogrammeerd. De expertise komt van over de hele wereld: met name voor de ontwikkeling van speciale software werkt De Nijs samen met instituten als V2 in Rotterdam, de Technische Universität Darmstadt, Tsinghua University in Bejing en de University of New South Wales in Sidney.

De werken van De Nijs zijn allemaal in meer of mindere mate interactief en geven de bezoeker vaak een belangrijke rol in het tot stand komen van een beeld – of een geluid.

Heel fysiek en actief zoals in Run Motherfucker Run (2001/2004) of Exploded Views (2008) – installaties waarbij mensen zich in het zweet kunnen werken als ze ingaan op de uitdaging die het werk ze stelt – of juist passief, als in Physiognomic Scrutinizer (2008/2009), Mirror Piece (2010/2011) en 15 Minutes of Biometric Fame (2011), waarvoor de gezichten van bezoekers gescand worden, waarna ze op basis van biometrische gegevens worden gekoppeld aan vergelijkbare gezichten uit een database.

De vier monumentale installaties die in MU staan opgesteld, zijn zorgvuldig gekozen uit het interactieve oeuvre dat De Nijs sinds 1998 heeft opgebouwd. Deze werken functioneren niet alleen als interfaces tussen lichaam en techniek: ze suggereren vooral andere, gefragmenteerde manieren van kijken. Wat zien we in een flits, in het voorbijgaan, vanuit de ooghoeken, bij benadering? De beelden komen op ons af, wij bewegen naar de beelden toe – nooit worden ze werkelijk tastbaar. Daarnaast zijn de werken nauw verwant in termen van plaatsbepaling en trajectorie – de baan, het traject, de weg die we gaan.

Opening 31 juli, te zien t/m 20 september 2015

Randprogramma
6 september Hallo Cultuur! 
13 september Frequentie Strijp-S [GEANNULEERD]

Bekijk hier het MU Play&Learn educatie programma bij deze expositie.

www.marnixdenijs.nl